آموزش آیکیدو، هنر دفاع شخصی با تأکید بر صلح و خودسازی

آیکیدو یکی از برجسته‌ترین هنرهای رزمی ژاپنی است که توسط موریهه اوشیبا در اوایل قرن بیستم پایه‌گذاری شده است. این هنر به دنبال ایجاد هماهنگی با حریف و یافتن راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز برای درگیری‌هاست. آیکیدو نه تنها به عنوان یک روش دفاع شخصی کارآمد شناخته می‌شود، بلکه بر تقویت شخصیت و روحیه انسان نیز تأکید دارد. در این مسیر، مبارز واقعی در اندیشه ژاپنی باید ویژگی‌هایی نظیر شجاعت، وفاداری و درک عمیق از زندگی را داشته باشد و نه تنها به فکر پیروزی در نبرد باشد، بلکه همواره باید در صدد پرورش خود و دیگران باشد. هنر آیکیدو شامل تکنیک‌های متنوعی از جمله پرتاب، قفل کردن مفاصل و حملات ضربه‌ای می‌شود. این تکنیک‌ها به همراه آموزش استفاده از سلاح‌های سنتی ژاپنی مانند شمشیر و چوب، به هنرجویان قابلیت‌های لازم را برای دفاع از خود و دیگران می‌آموزد. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد آیکیدو این است که هدف آن غلبه بر حریف بدون استفاده از خشونت است، به طوری که هنرجو با بهره‌گیری از مهارت‌های خود، می‌تواند در هر موقعیتی به یک رویکرد صلح‌آمیز دست یابد. آیکیدو به عنوان یک تمرین جسمی و روحی بسیار مؤثر، برای تکمیل شخصیت انسان و رشد درونی او طراحی شده است. موریهه اوشیبا (او سنسی به معنای «معلم بزرگ»)، همواره بر اهمیت تقویت درون و بسط خودآگاهی در افراد تأکید می‌کرد. به همین دلیل، آموزش آیکیدو فراتر از آموزش تکنیک‌های رزمی، به طور مستقیم با توسعه فردی و ارتقاء کیفیت زندگی هنرجویان در ارتباط است.